Zjada wszystko i zakłada trupią zbroję. To koszmar z Hawajów

Spis treści: Zbroja z trupów i życie wśród pająków Ewolucyjna osobliwość na skraju wyginięcia Pod względem nietypowej fauny Australia nie ma sobie równych. Ale nie tylko tam można spotkać owady, które zaskakują nie tylko wyglądem, ale i zachowaniem. Na hawajskiej wyspie Oʻahu żyje gąsienica nie bez powodu nazywana „kolekcjonerem kości”. Jest nie tylko mięsożernym kanibalem. Szczątki martwych owadów służą jej jako pancerz z funkcją kamuflażu. Makabryczna zbroja pozwala jej niezauważenie przemieszczać się po pajęczynach i wykradać zdobycze pająkom. Zbroja z trupów i życie wśród pająków Takie zachowanie charakteryzuje nowo opisaną odmianę z rodzaju Hyposmocoma. Obejmuje on endemiczną dla Hawajów grupę ciem. Do tej pory badacze odnaleźli zaledwie 62 osobniki, wszystkie w jednym, sześciokilometrowym fragmencie lasu na zboczu górskim w paśmie Waiʻanae. To pierwsza znana gąsienica, która prowadzi taki tryb życia. Jej odkrycie zostało opisane na łamach prestiżowego czasopisma naukowego „Science”. Bez trupiego pancerza gąsienica nieszczególnie się wyróżnia. Mierzy zaledwie 5 mm, jest blada i przypomina larwę muchy. Wszystko zmienia się, kiedy zaczyna przeszukiwać pajęczynę w poszukiwaniu szczątków. Głowy, odwłoki, chitynowe odnóże czy wyliniałe pancerze idealnie sprawdzają się w jej przypadku jako materiały do tworzenia oryginalnej zbroi. Gąsienica przycina je, dopasowuje i przymocowuje do przędzonej uprzednio jedwabnej osłony. W odróżnieniu od większości roślinożernych gąsienic, ten gatunek jest drapieżnikiem. Zjada wszystko, co wpadnie w pajęczą sieć. Nie pogardzi zarówno sparaliżowanymi owadami, jak i resztkami wcześniej upolowanych ofiar. W warunkach laboratoryjnych zaobserwowano, że gąsienice te atakują również żywe, powolne owady – a nawet siebie nawzajem. Ewolucyjna osobliwość na skraju wyginięcia Mięsożerne gąsienice stanowią mniej niż 0,13% wszystkich znanych gatunków motyli i ciem. To prawdziwa rzadkość w różnorodnym królestwie zwierząt. Początkowo badacze podejrzewali, że to pojedynczy przypadek. Kolejne obserwacje na przestrzeni ponad 20 lat potwierdziły jednak, że to nie jednorazowa anomalia, a unikatowy styl życia. Co ciekawe, gąsienice te są w stanie dostosować się do nowych warunków. Sugeruje to fakt, że zamieszkują pajęczyny pająków niebędących gatunkami rodzimymi. Mimo to ich przetrwanie wisi na włosku. Winne są zmiany klimatu i rosnąca liczba gatunków inwazyjnych, które zagrażają ich mikroskopijnemu siedlisku. Naukowcy alarmują, że bez działań ochronnych możemy stracić nie tylko kolejne ogniwo hawajskiego ekosystemu, ale także unikatową gałąź ewolucji, która trwa na Ziemi od ponad 15 milionów lat. Ten maleńki kolekcjoner kości na swój sposób jest cudem natury. Życie gąsienicy raz jeszcze pokazuje nam, jak nieoczywiste ścieżki może obrać ewolucja. To także przypomnienie o kruchości unikatowych ekosystemów i konieczności ich ochrony. Również tych, których nie widzimy gołym okiem. Źródło: Science Nasz autor