
Koty to fascynujące zwierzęta, które wciąż skrywają przed nami wiele tajemnic. Choć wielu opiekunów mruczków uważa, że wie o nich już wszystko, niektóre ciekawostki potrafią zaskoczyć niejednego kociarza. Oto 6 interesujących faktów na temat kotów.
1. Każdy kot ma swój unikalny "odcisk nosa"
Każdy kot posiada unikalny układ wypustek i fałdów na nosie, determinowany genetycznie i formujący się już w okresie prenatalnym. To sprawia, że nos może pełnić funkcję indywidualnego markera tożsamości danego kota, podobnie jak odciski palców u ludzi. Choć technologia identyfikacji zwierząt za pomocą "odcisków nosa" nie jest jeszcze powszechnie stosowana, prowadzone są badania nad jej potencjalnym wykorzystaniem w systemach identyfikacyjnych, alternatywnych wobec chipów.
2. Koty mogą być lewo lub prawo – łapne
Koty, podobnie jak ludzie, mają preferencje "dominującej" łapy. Serwis sciencefocus.com podpowiada, jak w prosty sposób sprawdzić to u swojego pupila. Wystarczy włożyć ulubiony przysmak mruczka do wąskiego, pustego pojemnika i oobserwować, którą łapą będzie próbował go wydobyć. Zgodnie z wynikami badań, kocury częściej sięgają po przysmak lewą łapą, natomiast kotki – prawą. Warto dodać, że wiele zwierząt wykazuje również coś na kształt ludzkiej oburęczności, używając obu łap równie sprawnie.
3. Koty pocą się na łapach
U kotów gruczoły potowe nie są rozmieszczone na całej powierzchni ciała, jak u ludzi. Występują głównie na opuszkach łap, a także w okolicach warg, brody i odbytu. W sytuacjach stresowych, np. u weterynarza lub podczas upałów kot może wydzielać pot przez łapki, co czasem objawia się wilgotnymi śladami pozostawionymi na podłodze. Dodatkowo, na łapach mruczków znajdują się gruczoły zapachowe, które uwalniają feromony – substancje chemeniczne wykorzystywane przez koty do oznaczania swojego terytorium oraz w komunikacji między sobą.
4. Koty mają różne grupy krwi
Kot może posiadać jedną z trzech grup krwi: A, B lub AB. Grupa A jest najbardziej powszechna i występuje u wielu ras oraz u kotów domowych. Z kolei grupa AB spotykana jest niezwykle rzadko. Jak czytamy na stronie vgl.ucdavis.edu, koty z typem krwi AB nie mają przeciwciał anty-A ani anty-B, przez co są uniwersalnymi biorcami w transfuzjach krwi. Behawiorystka COAPE, znana na Instagramie jako kociguru, zwraca uwagę na kryteria, jakie musi spełniać kot, aby mógł zostać dawcą krwi:
kot niewychodzący;
wiek od 10 miesięcy do 7 lat;
waga co najmniej 4 kg;
zdrowy, bez chorób przewlekłych i pasożytów;
ujemny wynik testu na FIV/FeLV;
nieprzyjmujący leków na stałe;
regularnie szczepiony i odrobaczany, zabezpieczony przeciwko pchłom i kleszczom.
5. Koty nie rozpoznają słodkiego smaku
Opiekunowie kotów pewnie nie raz zaobserwowali, że mruczki nie reagują ochoczo na słodycze, jak np. psy. W przeciwieństwie do wielu innych ssaków nie wykazują one zainteresowania słodkimi smakami. Dzieje się tak dlatego, że koty, zarówno domowe, jak i dzikie, nie potrafią wyczuwać smaku słodkiego. Jak czytamy na journals.plos.org, wynika to z tego, że gen odpowiedzialny za wykrywanie słodkich smaków jest u kotów niefunkcjonalny, co udowodniły badania naukowe.
W miarę jak koty przez miliony lat żywiły się głównie mięsem, ich organizmy przestały potrzebować zdolności do wyczuwania słodkiego smaku. Ponieważ słodycze nie były im potrzebne do przetrwania, gen odpowiedzialny za odbieranie słodkiego smaku z czasem przestał działać – nie był już używany, więc natura go "wyłączyła".
6. Poziom inteligencji kotów porównywalny jest do zdolności 2-letniego dziecka
Inteligencja dorosłego kota porównywalna jest do inteligencji 2-3 letniego dziecka. Wielu kocich behawiorystów oraz dziecięcych psychologów zgadza się z tą tezą. Jak czytamy na stronie catsinternational.org, badania wykazały, że koty mają wyjątkowo dobrą pamięć – nawet lepszą niż inne zwierzęta domowe. W jednym z eksperymentów dr Maier z Uniwersytetu Michigan oraz dr Schneirla z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej porównali zdolności zapamiętywania u psów i kotów.
Zwierzęta uczono, że jedzenie znajduje się w pudełku oznaczonym świecącą lampką. Po krótkim zapaleniu lampy i upływie czasu, sprawdzono, które z nich potrafi przypomnieć sobie właściwe pudełko. Psy pamiętały lokalizację przez około pięć minut, natomiast koty trafnie wskazywały je nawet po 16 godzinach, osiągając lepszy wynik niż niektóre małpy i orangutany.