Takie śniadanie na ciepło mój dziadek jadł zimą. Dwa składniki za parę groszy
W czasach PRL-u życie było pełne trudności, a codzienność często przypominała walkę o podstawowe dobra. Jednak w tej rzeczywistości, gdzie brakowało wielu artykułów spożywczych, a produkty były ograniczone, w każdej rodzinie powstawały własne, proste przepisy, które nie tylko pozwalały przeżyć, ale także dawały chwilę komfortu i ciepła. Mój dziadek na śniadanie często jadł taką "zupę" – to ciepłe śniadanie za kilkadziesiąt groszy jadam czasem i dziś. Zupa mleczna mojego dziadka. Kosztuje mniej niż złotówkę Współczesny człowiek mógłby pomyśleć, że jest to wręcz żart – sucha bułka porwana na kawałki, zalana ciepłym mlekiem, czasem posypana cukrem. I choć dziś taka potrawa może wydawać się czymś zupełnie banalnym, to w czasach PRL-u była ona jednym z najtańszych sposobów na posiłek, który nie wymagał specjalnych składników, a jego przygotowanie zajmowało zaledwie kilka minut. Koszt takiego śniadania oscylował wokół kilkunastu groszy, co czyniło go idealnym rozwiązaniem w czasie kryzysu ekonomicznego i niedoboru towarów. Warto dodać, że mleko w PRL-u było jednym z podstawowych produktów, a bułki, choć często stare i wyschnięte, były powszechnie dostępne w każdym sklepie. Zupa mleczna, w szczególności ta przygotowana z kawałków suchej bułki, nie miała jednej, ogólnopolskiej nazwy. Była to raczej tradycja domowa, przekazywana z pokolenia na pokolenie w rodzinach, które w okresie PRL-u zmagały się z trudnościami finansowymi. Zupa ta była czymś w rodzaju wynalazku, który powstał z potrzeby chwili – z potrzeby wykorzystania tego, co było dostępne, co pozwalało stworzyć coś ciepłego, choć niekoniecznie pożywnego. Drugą pożywniejszą wersją była zupa mleczna z lanymi kluskami. Zupa mleczna z lanymi kluskami Zupa mleczna z lanymi kluskami była kiedyś jednym z popularniejszych posiłków, szczególnie na śniadanie. Była pożywna, sycąca i doskonale rozgrzewała w zimowe poranki. Dzięki swoim niskim kosztom była również dostępna dla niemal każdej rodziny. W PRL-u takie posiłki były codziennością, a ich prostota nie oznaczała braku smaku czy wartości. Składniki: 1 litr mleka 1 łyżka masła (opcjonalnie) 1-2 łyżki cukru (można dodać więcej, w zależności od upodobań) szczypta soli 1 jajko 1 szklanka mąki pszennej 1/4 szklanki wody Przygotowanie:
W czasach PRL-u życie było pełne trudności, a codzienność często przypominała walkę o podstawowe dobra. Jednak w tej rzeczywistości, gdzie brakowało wielu artykułów spożywczych, a produkty były ograniczone, w każdej rodzinie powstawały własne, proste przepisy, które nie tylko pozwalały przeżyć, ale także dawały chwilę komfortu i ciepła. Mój dziadek na śniadanie często jadł taką "zupę" – to ciepłe śniadanie za kilkadziesiąt groszy jadam czasem i dziś.
Zupa mleczna mojego dziadka. Kosztuje mniej niż złotówkę
Współczesny człowiek mógłby pomyśleć, że jest to wręcz żart – sucha bułka porwana na kawałki, zalana ciepłym mlekiem, czasem posypana cukrem. I choć dziś taka potrawa może wydawać się czymś zupełnie banalnym, to w czasach PRL-u była ona jednym z najtańszych sposobów na posiłek, który nie wymagał specjalnych składników, a jego przygotowanie zajmowało zaledwie kilka minut.
Koszt takiego śniadania oscylował wokół kilkunastu groszy, co czyniło go idealnym rozwiązaniem w czasie kryzysu ekonomicznego i niedoboru towarów. Warto dodać, że mleko w PRL-u było jednym z podstawowych produktów, a bułki, choć często stare i wyschnięte, były powszechnie dostępne w każdym sklepie.
Zupa mleczna, w szczególności ta przygotowana z kawałków suchej bułki, nie miała jednej, ogólnopolskiej nazwy. Była to raczej tradycja domowa, przekazywana z pokolenia na pokolenie w rodzinach, które w okresie PRL-u zmagały się z trudnościami finansowymi.
Zupa ta była czymś w rodzaju wynalazku, który powstał z potrzeby chwili – z potrzeby wykorzystania tego, co było dostępne, co pozwalało stworzyć coś ciepłego, choć niekoniecznie pożywnego. Drugą pożywniejszą wersją była zupa mleczna z lanymi kluskami.
Zupa mleczna z lanymi kluskami
Zupa mleczna z lanymi kluskami była kiedyś jednym z popularniejszych posiłków, szczególnie na śniadanie. Była pożywna, sycąca i doskonale rozgrzewała w zimowe poranki. Dzięki swoim niskim kosztom była również dostępna dla niemal każdej rodziny. W PRL-u takie posiłki były codziennością, a ich prostota nie oznaczała braku smaku czy wartości.
Składniki:
1 litr mleka
1 łyżka masła (opcjonalnie)
1-2 łyżki cukru (można dodać więcej, w zależności od upodobań)
szczypta soli
1 jajko
1 szklanka mąki pszennej
1/4 szklanki wody
Przygotowanie: 
