Poznaj mieszkanki najsłynniejszego starożytnego miasta. Te historie mogą zaskoczyć

Spis treści:

1. Kobiety w Pompejach
2. Nie tylko matrony. Kim były mieszkanki Pompejów?
3. Opowieści ośmiu kobiet

„Być kobietą w Pompejach” – to tytuł nowej wystawy czasowej, którą można obejrzeć w Palestra Grande na terenie Parku Archeologicznego w Pompejach do 31 stycznia 2026 r.

Pompeje to jedno z najbardziej znanych stanowisk archeologicznych na świecie. W sierpniu 79 roku n.e. wulkan Wezuwiusz spalił i przysypał grubą warstwą popiołów zarówno to starożytne miasto, jak i pobliskie Herkulanum oraz Stabie. W dwóch pierwszych miejscowościach znaleziono zwłoki 1500 zaskoczonych mieszkańców.

Kobiety w Pompejach

Nowa ekspozycja w Pompejach rzuca światło na życie kobiet i dziewcząt, licznych aspektów ich życia codziennego i pozycji, jaką zajmowały w domu i społeczeństwie rzymskim. Jej kuratorkami są Francesca Ghedini i Monika Salvadori.

Ekspozycja jest naprawdę bogata i we wszechstronny sposób przybliża życie kobiet. Znaleziska archeologiczne, które pozyskano w czasie blisko trzystu lat wykopalisk, dają cenny wgląd w rolę pań w społeczeństwie rzymskim.

Nie tylko matrony. Kim były mieszkanki Pompejów?

Poszczególne części poświęcone są różnym rolom odgrywanym przez kobiety w społeczeństwie. Były to zarówno majętne matrony, jak też prządki, tkaczki, sprzedawczynie, karczmarki, osoby parające się magią czy prostytutki.

Szacuje się, że w Pompejach nierządem zajmowało się około 100 kobiet. Wiele z nich było do tego zmuszonych.

Na ekspozycji zaprezentowano różne kategorie zabytków związanych z paniami. Są to freski, prywatne portrety, graffiti, inskrypcje i przedmioty codziennego użytku. Rzucają światło na życie kobiet w różnych fazach życia – od młodości po starość.

Opowieści ośmiu kobiet

Dodatkowym elementem, który umożliwi zanurzenie się w świecie starożytnych kobiet, są podcasty dostępne w aplikacji MyPompei (w języku angielskim).

Poznamy tu historie ośmiu niezwykłych kobiet. Aktorki wcielają się w te postaci. Wśród nich jest Eumachia, która przejęła po ojcu firmę produkującą amfory i cegły. A dzięki małżeństwu z bogatym przedsiębiorcą zajęła się nawet handlem wełną.

Giulia Felice z kolei była właścicielką łaźni. Okazały się one dobrym biznesem po trzęsieniu ziemi, które zniszczyło sporą część pompejańskiej infrastruktury.

Również Asselina była przedsiębiorczynią i właścicielką lokalu gastronomicznego. Na pięterku nad nim znajdowały się pokoje na wynajem. Eutychis z kolei była niewolnicą pracującą dla wyzwoleńców. Dużą część dnia spędzała w kuchni. Amaryllis też była zniewolona, ale zajmowała się przede wszystkim przędzeniem.

Źródło: Park Archeologiczny w Pompejach

Nasz autor

Szymon Zdziebłowski

Dziennikarz naukowy, z wykształcenia archeolog śródziemnomorski. Przez wiele lat był związany z Serwisem Nauka w Polsce PAP. Opublikował m.in. dwa przewodniki turystyczne po Egipcie, a ostatnio – popularnonaukową książkę „Wielka Piramida. Tajemnice cudu starożytności” o największej egipskiej piramidzie.