Ks. prof. Kowalczyk: Leon XIV od początku stawia w centrum Chrystusa. „Ten Chrystocentryzm jest bardzo ważny”

Ks. prof. Dariusz Kowalczyk SJ w rozmowie z PCh24.pl wskazuje, że papież Leon XIV stawia w centrum Chrystusa, co niezwykle ważne w kontekście istnienia fałszywego dialogu z innymi religiami czy ateizmem. Podkreśla również, że przed papieżem wiele wyzwań, w tym konfrontacja z ideologią gender i LGBT, która wdziera się do Kościoła.  

– Jakie są Księdza Profesora pierwsze wrażenia po wyborze kardynała Roberta
Prevosta na Stolicę Piotrową?

Kiedy usłyszałem Habemus papam… Prevost…, to odetchnąłem z ulgą. Bo – przyznam – tliła się gdzieś we mnie obawa, że może zostać wybrany kardynał o liberalno-lewicowych poglądach. Kiedy natomiast usłyszałem jego pierwsze słowa z Logii Błogosławieństw, to poczułem radość. Moja radość jest jeszcze większa po zaznajomieniu się z homilią, jaką nazajutrz wygłosił podczas Mszy św. z kardynałami w Kaplicy Sykstyńskiej. Dlaczego? Ano dlatego, że Leon XIV od początku stawia w centrum Chrystusa. „Niech pokój będzie z wami wszystkimi” – pozdrowił zebranych i zaraz dodał: „Takie było pierwsze pozdrowienie Chrystusa zmartwychwstałego, dobrego Pasterza, który oddał życie za Bożą owczarnię”.

W homilii podczas wspomnianej Mszy też zaczął od Chrystusa: „Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga żywego, czyli jedynym Zbawicielem…”. Pamiętamy, jak Jan Paweł II i Joseph Ratzinger byli atakowani za deklarację „Dominus Iesus”, w której na różne sposoby wypowiedziano tę właśnie prawdę: Jezus jest jedynym Zbawicielem. To wydaje się oczywiste dla katolika, ale przecież wiemy, że istnieje fałszywy dialog z innymi religiami i z ateizmem, który chce tę prawdę rozwodnić. Papież Prevost podkreślił w homilii, że podstawowe pytanie dotyczy właśnie tego, za kogo uważamy Jezusa. Ten Chrystocentryzm jest bardzo ważny, bo możemy w Kościele mieć różne poglądy na różne sprawy, możemy sprzeczać się, ale jeśli stawiamy w centrum Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela, to jesteśmy w dobrym punkcie wyjścia, a „bramy piekielne nas nie przemogą”.

– Co wg Księdza Profesora może oznaczać wybór imienia Leon XIV?

Niektórzy spodziewali się Franciszka II, a tu Leon XIV. To imię odsyła nas do Leona XIII (zm. 1903), ale także do pierwszego papieża Leona, czyli Leona Wielkiego (zm. 461). Leon XIII napisał ważną encyklikę Rerum Novarum. Zapoczątkowała ona papieskie encykliki społeczne, które dialogują i konfrontują się z rzeczywistością społeczno-polityczną współczesności. Leonowi XIV bliskie są tematy społeczne, kwestie ubóstwa, pokoju, tyle że można oczekiwać, iż będzie je podejmował w duchu ciągłości z Tradycją Kościoła.

Moim zdaniem Kościół powinien podjąć od strony teologiczno-moralnej problem wojny. Potępianie każdej wojny oraz powtarzanie, że jakiekolwiek zbrojenia, to absurd, prowadzą w ślepy zaułek, co pokazała nam wojna na Ukrainie, Sądzę, że warto powrócić do starej koncepcji wojny sprawiedliwej. Jasne! trzeba ją odnowić, pogłębić, ale nie odrzucać w czambuł. Leon XIII podjął nie tylko zaangażowanie społeczne, ale przede wszystkim podjął walkę duchową. Symbolem owej walki jest ułożona przez niego modlitwa-egzorcyzm do św. Michała Archanioła. Ponadto zdecydowanie potępiał masonerię. Temat jak najbardziej aktualny, bo to m.in. różne loże stoją za liberalno-lewackimi ideologiami, które przewalają się przez świat ogłupiając ludzi.

Co do Leona I Wielkiego, to kierował Kościołem w niespokojnych czasach upadku cesarstwa zachodniorzymskiego. Musiał konfrontować się z poważnymi herezjami i z nacierającym ludami, których nazwano barbarzyńcami. Leon XIV też będzie musiał skonfrontować się z różnymi błędnymi naukami w Kościele oraz z nowym barbarzyństwem, chociażby z ideologią gender/LGBT, która wdziera się także do Kościoła.

– Czy była Księdzu Profesorowi znana dotychczasowa działalność amerykańskiego
hierarchy?

Wiedziałem, że Robert Prevost został mianowany prefektem Dykasterii ds. Biskupów. Ale więcej przeczytałem na jego temat dopiero przed konklawe. Dlatego, jak na początku zauważyłem, słysząc jego nazwisko z Logii, odetchnąłem… Choć oczywiście zdaję sobie sprawę, że to dopiero początek, a dalszy ciąg zależy od tego, jak nowy papież będzie współpracował z Bożą łaską, jakich najbliższych współpracowników sobie dobierze, i czy będzie umiał słuchać dobrych, także tych trochę krytycznych, doradców.

– Czy wybór na papieża Leona XIV zapowiada kontynuację linii wyznaczonej przez pontyfikat Franciszka?

Konia z rzędem temu, który by określił precyzyjnie, na czym miałaby polegać owa linia wyznaczona przez Franciszka. Wielu ludzi rozprawiających o kontynuacji linii Franciszka, zapytani o konkrety albo nie wiedzą, co powiedzieć, albo mówią coś banalnego o byciu otwartym… Ktoś powie o trosce o ubogich. Ale czy za Jana Pawła II i Benedykta XVI owa troska była mniejsza? Czy za pontyfikatu Franciszka w parafiach w Polsce i na świecie robiono na rzecz ubogich coś więcej, niż wcześniej? Wiem, że są środowiska, które obsesyjnie dążą do zmiany nauczania Kościoła w sprawie gender/LGBT. Franciszkowi przypisuje się, że dokonał tutaj jakiejś rewolucji. Tyle że sam Franciszek już po ukazaniu się „Fiducia supplicans” stwierdził, że nigdy nie pozwalał na błogosławienie par homoseksualnych, i że chodzi o błogosławienie jednostek, a nie par. Ponadto na spotkaniu z włoskimi biskupami stwierdził bez ogródek, że „za dużo jest pedalstwa [wł. frociaggine] wokół”, przy czym miał na myśli środowiska księżowskie. Mówi się o kontynuowaniu reform. Problem w tym, że trudno wskazać jakąś jasno zaplanowaną reformę, która byłaby sukcesem.

Niektórych „konserwatystów” kościelnych zaniepokoiły słowa nowego papieża, że Kościół ma być synodalny. Tyle, że w samym określeniu „Kościół synodalny” nie ma nic niewłaściwego. Już od soboru jerozolimskiego, który zgromadził apostołów, wiadomo, że Kościół ma być synodalny, i wiadomo, że nie tylko biskupi mogą coś ważnego powiedzieć, a zatem trzeba słuchać się nawzajem.

„Synodalność” może być taką mętna wodą, w której łatwiej manipulować i przepychać swoje, ale też może być rozumiana i wdrażana jako po prostu to, co Jan Paweł II nazywał „duchowością Komunii”. W roku 2020 ówczesny biskup Robert Prevost tak mówił w jednym z wywiadów: „Pragnę zaprosić wszystkich do przypomnienia sobie słów św. Jana Pawła II, które napisał na początku nowego tysiąclecia w liście apostolskim Novo Millennio Ineunte: «Czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata» (nr 43). Wszyscy razem, każda osoba, każdy ruch, wspólnota, parafia, musimy głęboko zastanowić się nad rolą, jaką mamy jako Kościół w dzisiejszym świecie. Bycie «szkołą komunii» oznacza, że nauczyliśmy się żyć w komunii”.

Na koniec trzeba podkreślić, że każdy papież nie jest następcą swego poprzednika, ale następca Piotra i wikariuszem Chrystusa, a jeśli ma kontynuować jakąś linię, to jest to linia Chrystusa w Duchu Świętym. Co nie przekreśla tego, że coś więcej o tzw. linii będziemy mogli powiedzieć po zmianach personalnych w Kurii. Szczególnie myślę o prefekcie Dykasterii Doktryny Wiary… Póki co można być zadowolonym i pełnym nadziei.

Z redakcją PCh24.pl rozmawiał ks. prof. Dariusz Kowalczyk SJ, wykładowca teologii dogmatycznej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Artykuł Ks. prof. Kowalczyk: Leon XIV od początku stawia w centrum Chrystusa. „Ten Chrystocentryzm jest bardzo ważny” pochodzi z serwisu PCH24.pl.