Potworna tragedia. Zabił młodą matkę trojga dzieci. Żałoba na UW

Kampus główny Uniwersytetu Warszawskiego, miejsce tętniące zazwyczaj młodością i intelektualnym fermentem, pogrążył się w głębokiej żałobie. Przed gmachem Auditorium Maximum, gdzie jeszcze kilkadziesiąt godzin temu odbywały się wykłady i studenckie dyskusje, dziś płoną setki zniczy. W centrum tego spontanicznie utworzonego miejsca pamięci znajduje się czarno-białe zdjęcie 53-letniej pracownicy portierni, która w środowy wieczór 7 maja 2025 roku straciła życie w wyniku brutalnego ataku siekierą. Ta tragedia, która wstrząsnęła nie tylko społecznością akademicką, ale całą Warszawą, pokazuje jak kruche jest ludzkie życie i jak niespodziewanie może wtargnąć przemoc nawet w przestrzeń tradycyjnie kojarzoną z bezpieczeństwem i rozwojem intelektualnym.

fot. Warszawa w Pigułce

Dramatyczne wydarzenia rozegrały się około godziny 19:00, gdy większość zajęć na uczelni dobiegała już końca, a pracownicy administracyjni przygotowywali się do zamknięcia budynków. Według ustaleń śledczych i relacji świadków, 22-letni student prawa, uzbrojony w siekierę, zaatakował pracownicę portierni w momencie, gdy zamykała ona drzwi do Auditorium Maximum. Atak był niezwykle brutalny, a kobieta doznała licznych, ciężkich obrażeń. Mimo natychmiastowej interwencji wezwanych na miejsce ratowników medycznych, jej życia nie udało się uratować.

W trakcie tego tragicznego zdarzenia bohaterską postawą wykazał się 39-letni pracownik ochrony uniwersytetu, który bez wahania ruszył na pomoc atakowanej kobiecie. Niestety, napastnik skierował swoją agresję również w jego stronę, zadając mu poważne rany. Ochroniarz z licznymi obrażeniami został przewieziony do jednego z warszawskich szpitali, gdzie obecnie walczy o powrót do zdrowia. Jego postawa jest szeroko komentowana i doceniana przez całą społeczność akademicką jako przykład odwagi i poświęcenia.

W odpowiedzi na tę wstrząsającą tragedię, władze Uniwersytetu Warszawskiego wspólnie z Samorządem Studentów zorganizowały uroczystość upamiętniającą ofiarę. W czwartek, 8 maja, punktualnie o godzinie 13:00 przed Auditorium Maximum zebrali się licznie wykładowcy, studenci, pracownicy administracyjni oraz mieszkańcy Warszawy, by wspólnie oddać hołd zmarłej. W symbolicznym geście jedności, pomimo różnic stanowisk i funkcji, wszyscy uczestnicy utworzyli żywy krąg wokół miejsca tragedii, demonstrując solidarność w obliczu niewyobrażalnego cierpienia.

Przed wejściem do budynku ustawiono duże czarno-białe zdjęcie zamordowanej kobiety, które natychmiast stało się centralnym punktem spontanicznie formującego się miejsca pamięci. Wokół portretu, oprócz płonących zniczy, pojawiają się kwiaty, wiersze, osobiste listy oraz rysunki przynoszone przez studentów, pracowników uczelni i zwykłych mieszkańców stolicy, poruszonych tą tragedią. Ta zbiorowa ekspresja żałoby pokazuje, jak silną wspólnotę tworzy społeczność związana z najstarszą polską uczelnią, a także jak mocno tragedia ta dotknęła całe miasto.

Rektor Uniwersytetu Warszawskiego, profesor Alojzy Nowak, podczas konferencji prasowej nie krył głębokiego poruszenia i smutku. Podkreślił, że społeczność akademicka przeżywa tę tragedię w trojaki sposób. Po pierwsze, opłakując śmierć cenionej pracownicy, która była matką trójki dzieci. Po drugie, mierząc się z bolesnym faktem, że sprawcą tego czynu był student ich własnej uczelni. Po trzecie, martwiąc się o zdrowie i życie rannego pracownika ochrony, którego bohaterska postawa zasługuje na najwyższe uznanie.

Rektor złożył wyrazy najgłębszego współczucia rodzinie zmarłej – jej dzieciom, mężowi i wszystkim bliskim. Zapowiedział również, że władze uniwersytetu podejmą niezbędne kroki, aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa na terenie wszystkich kampusów uczelni. Jednocześnie zaznaczył, że zmiany te muszą zostać wprowadzone w sposób, który nie naruszy otwartego charakteru uniwersytetu jako miejsca swobodnej wymiany myśli i idei.

W oficjalnym komunikacie opublikowanym na stronie internetowej Uniwersytetu Warszawskiego podkreślono, że odejście zamordowanej pracownicy stanowi ogromną stratę dla całej społeczności akademickiej. Wyrażono również nadzieję na szybki i pełny powrót do zdrowia drugiej ofiary tragedii – pracownika Straży Uniwersyteckiej – oraz zapewniono o solidarności i wsparciu dla jego bliskich w tym trudnym czasie.

Ta tragedia wywołała falę reakcji również poza murami uczelni. Minister Edukacji Barbara Nowacka w swoich wcześniejszych wypowiedziach zwracała uwagę na narastający kryzys zdrowia psychicznego wśród młodych ludzi oraz problem eskalacji przemocy w przestrzeni publicznej. Prezydent miasta, Rafał Trzaskowski, odwiedził miejsce tragedii, gdzie złożył kwiaty i zapalił znicz, wyrażając solidarność z całą społecznością uniwersytecką.

Śledztwo w sprawie tego brutalnego zabójstwa prowadzi Prokuratura Okręgowa w Warszawie. Sprawca został zatrzymany na miejscu zdarzenia i przebywa obecnie w areszcie. Według nieoficjalnych doniesień medialnych, 22-letni student prawa przed atakiem miał błąkać się po okolicy z siekierą, co sugeruje, że jego działanie mogło być zaplanowane. Śledczy analizują różne scenariusze, w tym możliwość zaburzeń psychicznych u sprawcy, który – jak twierdzą jego koledzy z roku – był dotąd postrzegany jako prymus, zawsze siedzący w pierwszej ławce.

Na czas trwania żałoby odwołano wszystkie wydarzenia kulturalne i rozrywkowe organizowane przez uczelnię, w tym tegoroczne Juwenalia, które miały się rozpocząć w najbliższych dniach. Wielu studentów i wykładowców zdecydowało się również na przełożenie lub odwołanie mniej istotnych wydarzeń akademickich, aby wyrazić szacunek dla ofiary i jej rodziny.

Uniwersytet uruchomił specjalną infolinię wsparcia psychologicznego dla studentów i pracowników, którzy mogą potrzebować profesjonalnej pomocy w przepracowaniu traumy związanej z tymi wydarzeniami. Zespół psychologów i terapeutów jest dostępny przez całą dobę, oferując zarówno indywidualne konsultacje, jak i sesje grupowe. Dodatkowo, na każdym wydziale wyznaczono koordynatorów ds. wsparcia kryzysowego, którzy pomagają w organizacji lokalnych grup wsparcia i spotkań społeczności.

W wielu akademikach i salach wykładowych studenci organizują spontaniczne spotkania, podczas których dzielą się swoimi emocjami i przemyśleniami związanymi z tragedią. Te oddolne inicjatywy pokazują, jak ważne w obliczu traumatycznych doświadczeń jest budowanie więzi wspólnotowych i wzajemne wsparcie. Wielu studentów podkreśla, że te wydarzenia skłoniły ich do głębokiej refleksji nad kruchością życia, wartością empatii i odpowiedzialności za innych.

W piątek, 10 maja, planowana jest wspólna modlitwa ekumeniczna w intencji ofiary, jej rodziny oraz rannego ochroniarza. Nabożeństwo, w którym wezmą udział duchowni różnych wyznań, odbędzie się na dziedzińcu głównym uniwersytetu. Ta inicjatywa ma podkreślić jedność społeczności akademickiej ponad podziałami religijnymi i światopoglądowymi, szczególnie ważną w obliczu tragedii, która dotknęła całą wspólnotę.

Tragedia na Uniwersytecie Warszawskim pokazuje, jak niespodziewanie przemoc może wtargnąć w przestrzeń publiczną, zaburzając nasze poczucie bezpieczeństwa i normalności. Jednocześnie reakcja społeczności akademickiej i mieszkańców Warszawy – pełna empatii, solidarności i wzajemnego wsparcia – przypomina o sile więzi międzyludzkich, które mogą pomóc w przepracowaniu nawet najbardziej traumatycznych doświadczeń.

Artykuł Potworna tragedia. Zabił młodą matkę trojga dzieci. Żałoba na UW pochodzi z serwisu Warszawa W Pigułce.