NBA: Nikola Jokic 61 punktów | Stephen Curry 52 punkty | Russell Westbrook po staremu

Dzień dobry Państwu. Patronami dzisiejszego odcinka są T Serafinowicz, Szymon Krzyżański, Aleksander Gościniak oraz AKaznowski, uprzejme podziękowania i saluty, salwy armatnie. B

Zacznijmy tym razem od przeglądu tabeli, jak sobie pododajemy, to nam wyjdzie, że klubom do końca rundy zasadniczej pozostało 6-7 meczów. To już ostatnia prosta, niewiele się zmieni? Tak myślicie? Miejsca 3-8 na zachodniej mapie naprawdę są do wzięcia, wszystkie. Czysto teoretycznie nawet Houston na miejscu drugim mogłoby się wykoleić i w fazie play-in ocknąć, choć to oczywiście mało prawdopodobne…

Do dziesiątki zapraszam Mavericks oraz Kings, w Słońca teoretycznie można już wbić widelec. Kevin Durant wypadł z kontuzją i mimo gimnastyki trenera Budenholzera, zespół oparty o „artystę półdystansu” Devina Bookera jest boleśnie przewidywalny i niepowtarzalny. Cały sezon niczego wartościowego nie wytworzyli jako drużyna, więc nie zrobią tego teraz, mając dwa mecze straty na dystansie sześciu gier. 

W ósemce widzę oczywiście Wolves i Clippers, bo Mavs nie dysponują guard-play, a Kings są szalenie za wolni i bronić się nie potrafią. Inna sprawa jeśli do kotła play-in wpadną Memphis Grizzlies z nowym trenerem i Ja Morantem jako gościem oddającym trzydzieści rzutów, to mogą wypaść na aut prędzej niż się spodziewali.

Zmiana szkoleniowca na tym etapie to był strzał w kolano, rzecz niepoważna, niepotrzebna, żeby nie powiedzieć idiotyczna. Obserwuję tego pana z Finlandii Tuomasa Iisalo, mówi same poprawne rzeczy, ale tu ani charyzmy, ani doświadczenia, ani relacji z graczami nie widać. Grizzlies przegrali cztery kolejne mecze… do nich wrócimy za chwilę. 

Napisałbym, że kogokolwiek w pierwszej rundzie trafi OKC (najmocniejszy zespół sezonu zasadniczego od paru lat) przetrąci łeb, ale czy naprawdę? Wyobraźcie sobie spotkanie z Clippers albo Wolves! Hardena nie przyspieszą. Kawhi, Batum, Jones organiczą J-Duba i Holmgrena. Nie będzie wcale łatwo! 4-1 haha. No dobrze, nie wyobrażam sobie aby Zubac czy Gobert mieli wiele do powiedzenia naprzeciw SGA, a do tego ewentualna seria się sprowadza. 

Dobra, wiecie co, za dużo gdybania, zostawmy sprawy, niech się rozstrzygają swoim biegiem. Moje luźne przewidywania to: 

• (1) OKC vs MEM (8)
• (2) HOU vs LAC (7)
• (3) DEN vs MIN (6)
• (4) LAL vs GSW (5)

Po wschodniej stronie zaś: 

• (1) CLE vs CHI (8)
• (2) BOS vs ATL (7)
• (3) NYK vs MIL (6)
• (4) IND vs DET (5)

Blazers 127 Hawks 113

Tymczasem jesteśmy w rundzie zasadniczej, gdzie Chauncey Billups walczy o zachowanie stanowiska. Pomogła chimeryczność Onyeka Okongwu oraz (ponownie) nie będący w stanie niczego zebrać Georges Niang. Dziewiętnaście razy Portland ponawiało akcję. Skuteczność była na niemal identycznym poziomie, rozkład rzutów (w ujęciu ich wartości) też, ale Blazers oddali aż o jedenaście prób więcej. 

Deni Avdija największym kozakiem na parkiecie: 32 punkty 15 zbiórek 10 asyst. Izraelczyk gra na przestrzeni ostatnich tygodni najlepszy basket w swojej karierze za oceanem. Atleta obwodowy Shaedon Sharpe (33 punkty 10 zbiórek) również nie do zatrzymania przez Hawks.  

Gospodarze dali popis, ale najgorsza ze wszystkich była rozrywka w przerwie. Popularna w NBA zabawa w kółko i krzyżyk zakończyła się… zerwaniem ACL przez jednego z uczestników. Drugi nie zważając na agonię rywala dokończył temat i wygrał talon na chipsy w klubowym sklepie… prowadząca też urwana z choinki.

Sixers 91 Knicks 105

Podobało mi się. Quentin Grimes (26 punktów 4 zbiórki 5 asyst -3 wskaźnika plus/minus) zdecydowanie potrafi grać w basket. Zastrzeżony free-agent, bardzo się starał, bo Madison Square Garden to przecież największa ze scen, a on walczy o nowy, najwyższy w swej karierze kontrakt. Mam nadzieję, że go ktoś sensowny weźmie do siebie na shooting-guarda, bo naprawdę nic chłopu nie brakuje. 

Kompletny i zawód i brak doświadczenia natomiast po stronie Justina Edwardsa (6 punktów 6 strat). Za mało umie, za mało widzi, nieograny jeszcze. Tymczasem jak się nazywa ten koń z Nowego Jorku…  muszę się przespać…. no…  OG Anunoby! Gość przechodzi samego siebie, wielkim cielskiem pakuje się pod obręcz i nic mu nie zrobisz. Defensywnie jeszcze większy gigant, sprawny na nogach, silniejszy od niejednego centra, z żelaza wykuty: 27 punktów 5 zbiórek 11/13 FT. 

Sixers drapali, a Knicks udawali, że wynik kontrolują. Szczęśliwie w porę wstrzelił się Landry Shamet (6/11 zza łuku) co podlane przewagą fizyczną (Mitchell Robinson 14/14) pozwoliło gospodarzom na oddech. 

Suns 123 Bucks 133

Milwaukee bez Lillarda to wciąż o wiele za dużo dla Phoenix. Giannis Antetokounmpo (37 punktów 12/18 z gry) chcąc nie chcąc kolejne piłki pakował do kosza. Trzeba przyznać, że tak wesołej obrony, opartej / polegającej na pojedynczym kryciu, dawno nie widział. Mike Budenholzer niby zna temat, ale chyba źle to jednak zorganizował. Na jego usprawiedliwienie, waflował składem ile mógł, ale bez KD, O’Neale’a i Beala, wielkiego pola manewru nie miał.

Nadzieję kolejnymi trafieniami zza łuku w czwartej kwarcie zrobił PHX „nasz człowiek” Grayson Allen, ale za chwilę odpowiedział Kuzma i jeszcze więcej dostaliśmy Giannisa. Super ważną trójkę zasunął gościom także obwodowy Ryan Rollins, który po kilku meczach w pierwszej piątce już się czuję jak u siebie. 

Magic 116 Spurs 105

Było nerwowo, ale Franz i Paolo otrzymali ostatecznie potrzebne wsparcie. Trafienia zza łuku Caldwell-Pope’a oraz Caleba Houstana rozbiły i tak już rozbite San Antonio. Brak Wemby’ego, Sochana, Foxa. Główną postacią/ atrakcją w obozie Spurs był… weteran Harrison Barnes. No niestety. Zespołem zawiaduje w tym momencie rookie Stephon Castle, ale to nie jest w żadnym wypadku pierwsza, a nawet druga opcja zespołu NBA. 

Raptors 118 Bulls 137

Chicago powetowało sobie wciry, jakie wczoraj zarobili od OKC. O dwa tempa za szybcy dla Toronto, Jakob Poeltl nie nadążający zmieniać biegów, goście niewyraźni całkowicie, grali w to, co im Bulls zaproponowali. Gonili w piętkę podczas gdy Coby White (28 punktów 6 asyst) i Josh Giddey (17 punktów 7 zbiórek 12 asyst) byli w swoim, biegowym żywiole. Tym samym Chicago przypieczętowało swój udział w play-in.

Raptors grają o pietruszkę, rozumiem, ale Scottie Barnes kolejny raz nie dowozi strzelecko (9 punktów 4/14 z gry) pisałem wczoraj, zaostrzyła się gra, nie ma łatwych gwizdków. Ogólnie uważam, że facet został w tym sezonie zweryfikowany (negatywnie) jako „franchise player” i przyszła super gwiazda NBA. Raptors zbyt wcześnie go wsadzili na stanowisko kierownicze. 

Warriors 134 Grizzlies 125

Stephen Curry na starość gra coraz najlepiej: 52 punkty 10 zbiórek 8 asyst 5 przechwytów 12/20 zza łuku +17 wskaźnika plus/minus. Czuje chyba zapach playoffs i to go nakręca. To i nie tylko to. 

Życzę powodzenia nowemu trenerowi, którzy naprzeciw najwybitniejszego strzelca w dziejach wystawia giganta Zacha Edeya (32 minuty!!) a zaraz obok niewiele szybszego przecież Jarena Jacksona Juniora (31 minut) nawet jeśli ten drugi borykał się z „foul trouble”. Od momentu zwolnienia Taylora Jenkinsa w głównej roli występuje zdecydowanie Ja Morant (23-20-22 rzuty w kolejnych meczach) autor 36 punktów oraz 6 asyst, ale obrona sypie się jak biały proszek w toaletach w Sopocie, po którym wszyscy dziwnie pobudzeni chodzą.

Ja nigdy się nie zmieniaj, lider organizacji pełną gębą. Grizzlies robią błąd umacniając go w roli „franchise playera” oddającego po 25 rzutów, a 32 minuty Edeya w tym konkretnym spotkaniu to dowód na to, że w klubie rządzi polityka, niestety:

Kluczową akcję meczu w moim rozumieniu przeprowadził Brandin Podziemski (8 punktów 5 zbiórek). Dobrze widzieć pewne miejsce w rotacji i kolejne mecze na styku potwierdzające zimną krew chłopaka. Lubię go, lubię gości z charakterem! Lubię jak wymusza szarże, jak potrafi znaleźć się w przestrzeniach bez piłki, ma dobry instynkt. Statystyki często nie oddają pełni jego wkładu:

Dodajmy także linijkę Draymond Greena, bo to przecież triple-double: 13 punktów 10 zbiórek 12 asyst. Kolejny weteran budzący się wraz z nadejściem wiosny i przestawieniem czasu na letni… Dubs to frapująca ekipa, w serii playoffs mają potencjał i doświadczenie, aby wygrać dosłownie z każdym. 

Wolves 140 Nuggets 139 [2OT]

Bez udziału Jamala Murraya i Michaela Portera Juniora, którym trener oszczędzić chciał chyba traumy przed playoffs. Wiecie jak Minnesota zwyczajowo traktuje obu strzelców? Co mecz to w łeb, presja na całym boisku. 

Nie było Murraya więc nie było wątpliwości, Nikola Jokic zdobywcą 61 punktów 10 zbiórek 10 asyst przy 18/29 z gry. To najwyższa zdobycz punktowa w dziejach NBA okraszona triple-double. Czy wchodzi jeszcze w grę statuetka MVP dla Serba? Z całym szacunkiem, to już rozstrzygnięte. Czekamy jeszcze tylko na siedemdziesiąte zwycięstwo ekipy z Oklahomy, bo są do tego zdolni bez wielkich nakładów energetycznych…

Westbrook daje, Westbrook odbiera

Określenie „jeździec bez głowy” nigdy nie było bardziej aktualne niż w tym momencie. Najpierw przestrzelony layup sam na sam z koszem… a na koniec faul przy rzucie rozpaczy gości… 

Przy okazji przyjrzyjcie się jakie klapy na oczach ma Anthony Edwards (34/10/8) nie widzący McDanielsa sam na sam z koszem oraz jak niezorganizowani są Wolves w przedostatniej akcji. W absolutnie kluczowym momencie ANT idzie po piłkę do rogu i tam ją trzyma?! Po co? W oczekiwaniu na podwojenie? Randle mu idzie co? Zasłonę przy podwojeniu stawiać? Rety rety. Tu się nic nie zgadza w tej sekwencji, po obu stronach:

Jeśli natomiast lubicie emocje i skoki adrenaliny to chyba najlepszy mecz tego sezonu. Obie strony zyskały i przeputały znaczące przewagi. Dwie dogrywki. Jokic grający ciągiem przez 40 minut, zdobywający sześćdziesiąt punktów. Kolejni gracze dostarczający kolejnych kluczowych zagrań pod koniec czwartej kwarty, dogrywki pierwszej, no i drugiej, jak widać. 

Jak zmęczony musi być Serb? Jak bardzo musiał się powstrzymać by nie zrugać Russa? A wiecie co jest najlepsze? Denver grają także tej nocy, haha. Basketball never stops! 

Dziękuję za odwiedziny, podobało Wam się? B