„Czas ucieczki dla biednych grzeszników”. Kościół obchodzi Niedzielę Miłosierdzia Bożego
– Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia. (…) Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników – przekazał Pan Jezus siostrze Faustynie. Jak co roku to życzenie zostanie wypełnione a do Krakowa przybędą z tej okazji tłumy pielgrzymów. Jak uznał Kościół, 22 lutego 1931 […] Artykuł „Czas ucieczki dla biednych grzeszników”. Kościół obchodzi Niedzielę Miłosierdzia Bożego pochodzi z serwisu PCH24.pl.

– Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia. (…) Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników – przekazał Pan Jezus siostrze Faustynie. Jak co roku to życzenie zostanie wypełnione a do Krakowa przybędą z tej okazji tłumy pielgrzymów.
Jak uznał Kościół, 22 lutego 1931 siostra Faustyna Kowalska podczas pobytu w Płocku po raz pierwszy zobaczyła Pana Jezusa, który polecił jej sporządzić Jego wizerunek według doznanej przez zakonnicę wizji. Powstał obraz namalowany przez Eugeniusza Kazimirowskiego, różniący się od najbardziej dziś rozpowszechnionego, autorstwa Adolfa Hyły, z podpisem „Jezu, Ufam Tobie”.
– Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały” – relacjonuje siostra Faustyna (Dz. 47).
Podczas innej wizji, udzielonej zakonnicy w Wilnie w 1934 roku, Zbawiciel poprosił o ustanowienie święta ku czci Jego Miłosierdzia. Polecił, by je obchodzono w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. – W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski – objawił Chrystus świętej Faustynie (Dz. 699).
Od czasu pierwszej wizji w 1931 r. aż do śmierci zakonnicy w 1938 r. Pan Jezus miał ukazywał się jej wielokrotnie, a objawienia te dały początek nabożeństwu do Miłosierdzia Bożego. Sam Pan Jezus, a także spowiednicy siostry Faustyny – głównie błogosławiony ks. Michał Sopoćko i Sługa Boży o. Józef Andrasz – polecili jej, by spisywała wszystkie widzenia, których doznawała. Zostały one opublikowane jako „Dzienniczek” w roku 1979.
Kościół przez wiele lat badał autentyczność objawień. Teologiczną podstawę dla nich opisał ks. prof. Ignacy Różycki, który dokonał dokładnej analizy „Dzienniczka”, sprawdził jego zgodność z nauczaniem Kościoła. Potwierdził, że nie ma w nim herezji ani błędów doktrynalnych, a wreszcie przygotował ekspertyzy do procesu beatyfikacyjnego siostry Faustyny.
Święto Miłosierdzia Bożego ustanowił najpierw – dla archidiecezji krakowskiej – kard. Franciszek Macharski w 1985 roku. W ślad zanim poszli niektórzy inni polscy biskupi. W 1995 r. papież św. Jan Paweł II rozciągnął to święto dla całej Polski. Wreszcie, w 2000 roku – w dzień kanonizacji Siostry Faustyny – objęło ono już cały Kościół.
Pan Jezus w Swoich objawieniach powiedział św. Faustynie: – Pragnę udzielić odpustu zupełnego duszom, które przystąpią do spowiedzi i Komunii świętej w święto Miłosierdzia Mojego (Dz. 1109). Ojciec Święty Jan Paweł II spełnił prośbę Chrystusa, ustanawiając w 2002 r. coroczny odpust w Niedzielę Miłosierdzia Bożego.
„Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę Ojcze nasz i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. Jezu Miłosierny, ufam Tobie). Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań” – czytamy w dekrecie Penitencjarii Apostolskiej z 2002 roku.
Chociaż obraz namalowany na polecenie Pana Jezusa znajduje się w Wilnie, to największym miejscem kultu Bożego Miłosierdzia na świecie jest bez wątpienia Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach. Tam siostra Faustyna przebywała przez kilka lat i tam też otrzymała niektóre z widzeń Pana Jezusa. Łagiewniki były wreszcie miejscem śmierci Świętej w 1938 roku. Jej grób znajduje się w jednym z bocznych ołtarzy Sanktuarium. Jak co roku, przybędą tam tłumy pielgrzymów, by w ten dzień oddać cześć Jezusowi Miłosiernemu i pomodlić się przy relikwiach Apostołki Jego Miłosierdzia.
Źródła: faustyna.pl, pl.aleteia.org
AF
Artykuł „Czas ucieczki dla biednych grzeszników”. Kościół obchodzi Niedzielę Miłosierdzia Bożego pochodzi z serwisu PCH24.pl.